♥ ♥ ခ်စ္​သူမ်ား​ေန႔ ဆိုတာ?♥ ♥

♥ ♥ ခ်စ္​သူမ်ား​ေန႔ ဆိုတာ?♥ ♥
(Ref: လက္​တြဲ​ေဖာ္​)

ႏိုင္ငံျခား အသံလႊင့္ဌာနတစ္ခုက ကြ်န္ေတာ့္ကို လွမ္းဆက္သြယ္ၿပီး ေမးျမန္းပါရေစလို႔ ခြင့္ေတာင္းလာပါတယ္။ ေမးလိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ Valentine’s Day လို႔ ေခၚတဲ့ ခ်စ္သူမ်ားေန႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ပါတဲ့။

ေျပာခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီျဖစ္တာမို႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ လက္တန္း ေျပာတာမို႔ အခ်က္အလက္ အျပည့္အစံု ပါမသြားဘူး။ အခ်ိန္ကလည္း တိုတာကိုး။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ မႏၲေလး အက္(ဖွ္)အယ္(မ္)က ေရဒီယို အစီအစဥ္မွာ တင္ဆက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး စာမူ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့စာမူေလးကိုပဲ ေရဒီယို နားမေထာင္ျဖစ္သူ ဂ်ာနယ္ ပရိသတ္မ်ားအတြက္ အနည္းငယ္ တည္းျဖတ္ တင္ဆက္ေပးပါရေစလားခင္ဗ်ာ။

ပထမဆံုးက အဲဒီ့ Valentine’s Day ဘယ္လို ေပၚေပါက္လာသလဲ ဆိုတာ အရင္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္အာဇာနည္ေတြထဲမွာ ဆိုတဲ့ ဗွယ္လင္ထိုင္းနာမည္နဲ႔သူေတြ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွတယ္။ အဲဒီ့ထဲကမွ ဒ႑ာရီလာ ဗွယ္လင္ထိုင္း ဘြဲ႕ခံ သူေတာ္စင္တစ္ပါးကေတာ့ စစ္တပ္ကို ခ်ဲ႕ထြင္ခ်င္တာမို႔ အရြယ္ေရာက္သူ အမ်ိဳးသားေတြကို အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ေရာမ ဧကရာဇ္ ဒုတိယေျမာက္ ခေလာဒစ္ယပ္(စ္) ရဲ႕ အမိန္႔ကို ဖီဆန္ၿပီး လူငယ္ေလးေတြကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ လက္ထပ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္ လို႔ အဆိုရွိပါတယ္။    ဒါကို ဘုရင္ႀကီး သိသြားေတာ့ သူ႔ကို ဖမ္းဆီးၿပီး ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါက သိပ္မခိုင္လံုလွတဲ့ ပါးစပ္ ရာဇဝင္ပါ။

သူ႔ထက္ နည္းနည္းေလး ပိုခိုင္လံုတဲ့ ဒ႑ာရီမွာက်ေတာ့ ဘုရင္ ခေလာဒစ္ယပ္(စ္)က ဘုန္းေတာ္ႀကီးဗွယ္လင္ထိုင္းကို ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ျဖစ္လို႔မို႔ တရားစြဲဆိုၿပီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ အမႈစစ္ခဲ့တယ္လို႔ အဆိုရွိပါတယ္။ အမႈစစ္ရင္းက ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ဘုရင္က အထင္ႀကီးသြားၿပီး Paganism လို႔ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေတြက ေခၚတဲ့ ဗာဟီရဝါဒကို ကူးေျပာင္းမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးမယ္လို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့ပါသတဲ့။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗွယ္လင္ထိုင္းက အဲလို ကမ္းလွမ္းတာကို ျငင္းပယ္ၿပီး ဘုရင္ကိုသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ေျပာင္းဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုးမွာ သူ႔ကို ဘုရင္က ကြပ္မ်က္လိုက္ပါတယ္။ မကြယ္လြန္ခင္မွာ ဘုန္းႀကီး ဗွယ္လင္ထိုင္းဟာ ေထာင္မႉးရဲ႕သမီးေလး မ်က္စိကြယ္ေနတာကို သူ႔တန္ခိုးနဲ႔ စကၡဳႏွစ္ကြင္း အလင္းရေအာင္ ကုသေပးခဲ့ပါေသးသတဲ့။

အဲဒါကိုပဲ သမိုင္းအေျခခံ တစ္စက္မွ မပါတဲ့ စီးပြားေရးသမားမ်ားက ဝါဒျဖန္႔လိုက္တဲ့အခါ ဇာတ္က နည္းနည္း ပိုနာသြားတယ္။ အဲဒီ့ ဘုန္းႀကီး ဗွယ္လင္ထိုင္းကို မကြပ္မ်က္ခင္ ညဦးပိုင္းမွာ သူက သူခ်စ္တဲ့ မိန္းကေလးလို႔လည္း ဆိုရဲ႕၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း သူနဲ႔ ခင္သြားၿပီး သူကပဲ မ်က္စိျမင္ေအာင္ ကုေပးခဲ့တဲ့ ေထာင္မႉးရဲ႕ သမီးေလးလို႔လည္းဆိုရဲ႕၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း အဲဒီ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးပါလို႔ေျပာၾကရဲ႕၊ အဲ… အဲဒီ့မိန္းကေလးေတြဆီကို ကမၻာ့ ပထမဆံုး ဗွယ္လင္ထိုင္းကတ္ျပားေလးကို ဘုန္းႀကီးက စေရးခဲ့တာ ျဖစ္သြားတယ္။ ေသခါနီး မွာတမ္းစာေလးေပါ့ခင္ဗ်ာ။ စာရဲ႕အဆံုးမွာေတာ့ မင့္ရဲ႕ ဗွယ္လင္ထိုင္းထံမွ၊ အဂၤလိပ္လိုေတာ့ From your Valentine ေပါ့၊ အဲလိုေလး ေရးထားပါသတဲ့။ ဘာ သမိုင္းအေထာက္အထားမွ မရွိဘဲ လိုရာေတြးကာ ခ်ဲ႕လိုက္ၾကတာပါ။

၁၈ ရာစု ကုန္လုနီး သံုးႏွစ္အလို ၁၇၉၇ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ၿဗိတိသွ် ထုတ္ေဝသူတစ္ေယာက္က ကိုယ္တိုင္ အခ်စ္ကဗ်ာမေရးတတ္ၾကသူ လူငယ္အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ ခံစားခ်က္ကဗ်ာေတြ အျပည့္ပါတဲ့ စာအုပ္ တစ္အုပ္ကို ကိုလူပ်ိဳရဲ႕ Valentine စာေရးဆရာ (The Young Man’s Valentine Writer)ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ သည္မွာတင္ တျခား ထုတ္ေဝသူေတြကလည္း အခ်စ္ကဗ်ာေတြ၊ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေတြနဲ႔ ကတ္ျပားေတြ ႐ိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေဝၾကပါေတာ့တယ္။

၁၉ ရာစုမွာေတာ့ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ အဲဒီ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗွယ္လင္ထိုင္းကို ကြပ္မ်က္တဲ့ေန႔လို႔ အစြဲရွိရာ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ လုလင္ပ်ိဳ၊ လံုမပ်ိဳမ်ားၾကား ဗွယ္လင္ထိုင္းကတ္ျပားေတြ အျပန္အလွန္ေပးပို႔ၾကတဲ့ ဓေလ့တစ္ခု ထြန္းကားလာပါေတာ့တယ္။ ၁၉ ရာစု အလယ္ပိုင္းမွာဆိုရင္ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကို ေပါင္စတာလင္ သန္းေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ အကုန္ခံ ၿပီးေတာင္ အဲသလို ကတ္ျပားေတြ ေပးပို႔ ခဲ့ၾကပါသတဲ့။ အဲဒီ့ ၁၉ ရာစု အလယ္ပိုင္းမွာပဲ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္က်ရင္ ဗွယ္လင္ထိုင္းကတ္ျပားေတြ ေပးပို႔တဲ့ ဓေလ့ဟာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံဆီကိုလည္း ကူးစက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အျမတ္ထြက္တာကေတာ့ ကတ္ျပား ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်သူေတြပဲေပါ့ခင္ဗ်ာ။

အမယ္… အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ဗွယ္လင္ထိုင္းကတ္ျပားပို႔ေပးတဲ့ အေလ့အထကို စတင္ခဲ့သူ Esther Howland  ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ အေမရိကန္ လက္ေဆာင္ကတ္ျပား အသင္းက လက္ေဆာင္ကတ္ျပား အေျမာ္အျမင္ အတြက္Esther Howland  ဆုဆိုၿပီး ႏွစ္စဥ္ေတာင္ ဆုေပးပါေသးတဲ့ဗ်ား။ ဒါဆိုရင္ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ ကြက္ေက်ာ္ျမင္တတ္မႈက ထင္ရွားေနပါ ၿပီေနာ္။

ႏွစ္ဆယ္ရာစုရဲ႕ ဒုတိယတစ္ဝက္ကာလမွာေတာ့ ကတ္ျပားေတြ အျပန္အလွန္ေပးပို႔ၾကရာကေန တျခား လက္ေဆာင္ေတြပါ ေပးပို႔ၾကတဲ့ အေလ့အထက အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ တြင္က်ယ္လာပါေတာ့တယ္။ အဓိက ကေတာ့ ႏွင္းဆီပန္းေတြ၊ အသည္းပံု အနီေရာင္ ဖဲသားဘူးနဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ ေခ်ာကလက္ေတြ ပို႔ၾက၊ ေပးၾကတာပါ။ ဘယ္သူက ဘယ္လို ထြင္လိုက္တယ္ဆိုတာ အထူး ေျပာစရာေတာင္ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး။ ၁၉၈၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ စိန္အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကလည္း လပ္ျမင္လာၿပီး ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ ခ်စ္သူေတြ အခ်င္းခ်င္း စိန္ေရႊရတနာေတြ ေပးတဲ့ အေလ့အထေလးပါ တြင္က်ယ္လာေအာင္ လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ ေဈးသည္ဆိုတာကေတာ့ သူ႔ပစၥည္းေတြ မ်ားမ်ား အစြံထုတ္ႏိုင္ဖို႔ နည္းလမ္း ရွာရတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။

သည္ေလာက္ဆိုရင္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔လို႔ အေတာ္ေလး တြင္က်ယ္ေနတဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၄ ရက္ Esther Howland  ရဲ႕ ရာဇဝင္အက်ဥ္းကို မွန္းဆႏိုင္ၾကၿပီ ထင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ အဲဒီ့ေန႔ဟာ ခရစ္ယာန္တို႔ရဲ႕ ဘာသာေရး အထြတ္အျမတ္ ပြဲေတာ္ေန႔ တစ္ခုမဟုတ္တာမို႔ ႐ံုးပိတ္ရက္၊ အားရက္၊ နားရက္အျဖစ္ ဘယ္ ခရစ္ယာန္ႏိုင္ငံကမွ သတ္မွတ္ေပးမထားပါဘူး။ ခရစ္ေတာ္ဖြားတဲ့ ခရစၥမတ္လို၊ ခရစ္ေတာ္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္း အထိမ္းအမွတ္ အီစတာပြဲေတာ္လိုမ်ိဳး က်င္းပၾကတာ မဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရးသမားမ်ားရဲ႕ ေဈးကြက္ခ်ဲ႕ထြင္လိုမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။

စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အဂၤလန္နဲ႔ အေမရိကန္မွာ စတင္ခဲ့တဲ့ အဲဒီ့အေလ့အထဟာ စကၤာပူႏိုင္ငံသားေတြ၊ ဂ်ပန္ေတြ၊ တ႐ုတ္ေတြ၊ ေတာင္ကိုးရီးယားလူမ်ိဳးေတြၾကားမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ထက္ေတာင္ ေစာၿပီး တြင္က်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့က လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာလည္း ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔လက္ေဆာင္အတြက္ ပိုက္ဆံေတြ နင္းကန္ အကုန္ခံၾကေပတာပဲေပါ့။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာ တြင္က်ယ္လာတာကေတာ့ ေဈးကြက္စီးပြားေရး စတင္ခါစ ကာလက ၿမိဳ႕ျပေတြမွာ အၿပိဳင္းအ႐ိုင္း ေပၚထြန္းလာတဲ့ ဟိုတယ္ေတြနဲ႔ ညဘက္ကပြဲ ခန္းမေတြက စလိုက္တာပဲလို႔ ယူဆရပါတယ္။ ဟိုတယ္ေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ေခ်ာကလက္ေတြ ေရာင္းေကာင္းေရး၊ ညဘက္ကပြဲခန္းမေတြကလည္း သူတို႔ ခန္းမေတြမွာ လူစည္ေရးအတြက္ သည္ေန႔ကို ျမန္မာေတြၾကားမွာ မိတ္ဆက္လိုက္တဲ့အခါ ဇစ္ျမစ္ကို ဂဃနဏ မသိေသာ္ျငား အမ်ားညီရင္ ဤကို ကြ်ဲဖတ္ဖို႔ ဝန္မေလးတဲ့ အထံုဝါသနာနဲ႔ လူအမ်ားက အလြယ္တကူ နားေယာင္သြားၿပီး သည္ေန႔ကို တခမ္းတနား လုပ္လာၾကေတာ့တာပဲလို႔ ျမင္မိရပါတယ္။

ျမန္မာရာဇဝင္မွာလည္း နတ္ရွင္ေနာင္နဲ႔ ရာဇဓာတုကလ်ာ၊ ရွင္ေမြ႕ႏြန္းနဲ႔ မင္းနႏၵာ၊ သုဓႏုနဲ႔ ေဒြးမယ္ေနာ္အစရွိသျဖင့္ အခ်စ္သူရဲေကာင္းေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အမွတ္အသားေကာင္းတဲ့ အေနာက္တိုင္း ရာဇဝင္လို ေန႔စြဲ၊ ရက္စြဲနဲ႔ အတိအက် မဟုတ္ေလေတာ့ကာ ျမန္မာလူငယ္တို႔အတြက္ ရက္သတ္ ဆင္ႏႊဲစရာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔က မယ္မယ္ရရ မရွိဘူး။ ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူတတ္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြက ေရာမဒ႑ာရီထဲက ယံုတမ္းစကား ပလီပလာကို တင္သြင္းလာလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ နားေယာင္လြယ္သူမ်ားၾကားမွာ ေရပန္းေတြ တအားစားကုန္ေတာ့တာပါပဲ။

အဓိကကေတာ့ ဆင္ျခင္တံုတရားလို႔ပဲ ျမင္မိပါတယ္။ ဆင္ျခင္တံုတရား ရွိမယ္ဆိုရင္ သည္ေန႔ဟာ ဘာေန႔လဲ၊ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ေပၚလာရတာလဲဆိုတာ စူးစမ္းၾကဖို႔ သိပ္ေကာင္းလွပါတယ္။ အေနာက္တိုင္းကဟာမို႔ ပစ္ပယ္ရမယ္၊ အေရွ႕တိုင္းကသာ ပိုျမတ္တယ္ဆိုတဲ့ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြးအေခၚမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာႀကီးဟာ ရြာတစ္ရြာလို အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္၊ ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ လြယ္လင့္တကူ ကူးလူး ဆက္ဆံလာႏိုင္တဲ့ ကေန႔လို ကာလမ်ိဳးမွာ ယဥ္ေက်းမႈေတြ အျပန္အလွန္ ကူးလူး ယွက္ႏြယ္ေနတဲ့ ေရစီးကိုလည္း ဘယ္သူမွ တားဆီးလို႔ မရစေကာင္းပါဘူး။

ကတာ၊ ခုန္တာ၊ ဆိုတာ၊ တီးတာ၊ ဝတ္စားဆင္ယင္တာလို၊ စာေပ၊ အႏုသုခုမသဘင္လို ယဥ္ေက်းမႈေတြ ကူးလူးယွက္ႏြယ္ေနတာ အင္မတန္မွ ခ်စ္စရာ၊ ႏွစ္လိုစရာ ေကာင္းပါတယ္။ လူသားတိုင္းရဲ႕ မူလ အေျခခံ အခြင့္အေရးျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ခြင့္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ၾကသူ တျခားဘာသာဝင္အသီးသီးရဲ႕ ဘာသာေရး ပြဲေတာ္ေတြဟာလည္း ေပ်ာ္စရာ၊ ၾကည္ႏူးစရာပြဲေတာ္မ်ားသာ ျဖစ္တာမို႔ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူးဆိုလည္း တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူးအေလ်ာက္၊ ခရစၥမတ္ ဆိုလည္း ခရစၥမတ္အေလ်ာက္၊ အစၥလာမ္တို႔ရဲ႕ အစ္ပြဲေတာ္ဆိုလည္း အစ္ပြဲေတာ္အေလ်ာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြလည္း တစ္နည္းတစ္ဖံု ပါဝင္ဆင္ႏႊဲ ေပ်ာ္ပြဲဆင္ေနၾကတာကို သေဘာမတူစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။

သည္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကေတာ့ဗ်ာ၊ ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ထဲ တယ္လည္း ဘဝင္မက်မိဘူး။ မၾကာေသးခင္ကမွ အလားတူ တြင္က်ယ္လာတဲ့ အေမေန႔၊ အေဖေန႔ဆိုတာမ်ားလိုပဲ ခံစားရပါတယ္။ အေမ၊ အေဖကို တစ္ႏွစ္မွာ ၃၆၄ ရက္လံုးလံုး ဂ႐ုမစိုက္၊ ပစ္ပယ္ထားၿပီး အေမေန႔၊ အေဖေန႔က်ေတာ့မွ သတိတရနဲ႔ သြားကန္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္အေမ၊ ဘယ္အေဖက ၾကည္ႏူးႏိုင္ပါလိမ့္မလဲေနာ္လို႔ ေျပာရင္ ကြ်န္ေတာ္က ခြက်တယ္ ျဖစ္ဦးမယ္။

ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ္မူပါခင္ဗ်ာ။ အေမေန႔က်မွ အေမ့ကို ကန္ေတာ့၊ အေဖေန႔က်မွ အေဖ့ကို ကန္ေတာ့မယ့္အစား မိခင္၊ ဖခင္မ်ား အသက္ရွင္ေနခိုက္၊ သူတို႔အတြက္ လူ႔ေလာကႀကီးမွာ ေနရမယ့္ရက္ နည္းသထက္ နည္းလာခိုက္မွာ ေန႔တိုင္းမတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ တစ္လ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုး၊ ေလးႀကိမ္ သတိေလးထားၿပီး သူတို႔ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ စားစရာေလးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ စားစရာ မတတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ သူတို႔နားမွာ ေနၿပီး သူတို႔ ေျပာတဲ့ စကားေလးေတြကို အဖန္ဖန္ၾကားၿပီးျဖစ္သည့္တိုင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ နားေထာင္ေပးတဲ့ နည္းေလးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္အေကြ်းျပဳ ျဖစ္ၾကတာက ပိုမေကာင္းေပဘူးလားခင္ဗ်ာ။

ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆိုတာလည္း အလားတူပါပဲ။ ခ်ိန္တန္ရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္လာတဲ့အခါမွာ တျခားတစ္မိသားအေပၚ ခ်စ္ခင္စံုမက္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးတဲ့ စိတ္ဆိုတာ ေပၚေပါက္လာစျမဲပါပဲ။ အဲဒီ့ကမွ အိမ္ရာထူေထာင္ၾကရမယ္၊ ဘဝကို အတူယွဥ္တြဲ ႐ုန္းကန္ ျဖတ္ေက်ာ္ၾကရပါမယ္။ ဆင္ျခင္တံုတရားေလး ေရွ႕ထားၿပီး ေမာင္တို႔ မယ္တို႔သာ ဉာဏ္ကေလးနဲ႔ ခ်စ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔က အထူး လိုအပ္စရာ ဘာ အေၾကာင္းမွ မရွိပါဘူး။ သည္ေန႔က်ေတာ့မွ ခ်စ္ေနၿပီး က်န္တဲ့ေန႔ေတြက်ရင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မၾကည့္ခ်င္။ မျမင္ခ်င္ေအာင္ ျဖစ္ေနၾကမွာမွ မဟုတ္တာပဲေလ။

အဲေတာ့ သည္ေန႔ကို ဆင္ႏႊဲမယ္ဆိုလည္း လူငယ္လူရြယ္တို႔ ဘာသာဘာဝ အမ်ားနဲ႔ညီမွ ေခတ္မီမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ဆင္ႏႊဲတာကို မတားခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆင္ျခင္တံုတရားေလး ေရွ႕ထားၿပီး တျခား မြန္ျမတ္တဲ့နည္း တစ္နည္းနည္း၊ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ခင္တဲ့သူနဲ႔ တစ္ဘဝတာ လက္တြဲၾကေရးမွာ ပိုမိုတင့္တယ္သာယာေစမယ့္ နည္းတစ္နည္းနည္းကို ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ကေလးမ်ားနဲ႔ ၾကံဆ ဆင္ႏႊဲသြားမယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ သားေကာင္ဘဝက လြတ္ေျမာက္သြားႏိုင္မွာလည္း မလြဲပါ။

အဲ… သည္ၾကားထဲမွာ သည္ေန႔အတြက္ အင္မတန္ ထူးျခားတဲ့ အခ်က္အလက္သစ္တစ္ခုကိုလည္း သည္ႏွစ္မွာမွ ၾကားရ ျမင္လိုက္ရ ျပန္ပါေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမးသြားတဲ့ ႏိုင္ငံျခား အသံလႊင့္ဌာနက ေမးခြန္းထဲမွာ ပါလာလို႔ စတင္ သတိထားမိခဲ့သလို အင္တာနက္ေပၚက ျမန္မာတို႔ရဲ႕ လူမႈေရး ကြန္ရက္ေပၚမွာလည္းပဲ သည္အခ်က္ကို ဖ်တ္ခနဲ ေတြ႕လိုက္မိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားေပၚက တည္းခိုခန္းေတြ၊ ဟိုတယ္အိပ္ခန္းေတြမွာ ေနရာမရေလာက္ေအာင္ေတာင္ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းမဟာပါပဲ။

စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါး ကြပ္မ်က္ခံရတဲ့ေန႔ကေန ခ်စ္သူမ်ားေန႔ရယ္လို႔ ျဖစ္လာ၊ ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္လာေတာ့ တခ်ိဳ႕ေသာ ေယာက်္ားပ်ိဳေလးမ်ားရဲ႕ အသြင္ေျပာင္းမႈေၾကာင့္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကေန ေသြးသားကိစၥေန႔အျဖစ္ ေျပာင္းသြားပါေပါ့လားလို႔ ရင္ေမာစြာ ေတြးလိုက္မိရပါတယ္။

အဲဒီ့ေန႔မွာ အကာအကြယ္မဲ့ ခ်စ္တင္းေႏွာၾကမယ့္သူက အမ်ားသား ဆိုတာလည္း ေတြးမိသြားရျပန္တာမို႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဟာ ေသြးသားကိစၥ ေန႔မွသည္ HIV ပိုး အပါအဝင္ လိင္မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္တဲ့ေရာဂါမ်ား ျပန္႔ပြားေရးေန႔ တစ္ေန႔အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တာကို ျမင္လာရင္း စိတ္ေမာသြားမိပါတယ္။

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္လိုၾကတဲ့၊ ႏွာေခါင္းမပါရင္ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္လို႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ အေျပာခံခဲ့ၾကရတဲ့ သမီးငယ္ေလးမ်ား သတိထားသင့္တဲ့ ေန႔လို႔ ေတာင္မွ သည္ေန႔ကို ေျပာင္းလဲ ေခၚေဝၚသင့္ၾကၿပီ ထင္ပါတယ္။

သည္ေလာက္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာနဲ႔လည္း ဘယ္လိုမွ မသက္ဆိုင္၊ ႐ိုးရာဓေလ့ထံုးတမ္းလည္း မဟုတ္သလို သက္ဆိုင္တဲ့ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ တကယ့္ေန႔ထူးေန႔ျမတ္အစစ္လည္း မဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရး သမားမ်ားရဲ႕ ထြင္လံုးေၾကာင့္ ကမၻာမွာ တြင္က်ယ္လာေနတဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၄ ရက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆိုတာရဲ႕ သေဘာသဘာဝ အစစ္အမွန္ကို မွန္းဆႏိုင္ၾကၿပီလို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိရပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

အားလံုးေတြးဆ ဆင္ျခင္ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါေစ။

(၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၀ ရက္ေန႔ထုတ္ Bi Weekly Eleven ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။)

"အဆင္​​ေျပပါ​ေစ"

   ကို​ေဇာ္​သြင္​(နည္​းပညာ)